“น้ำจิ้ม” ทำให้เรากินผักได้มากและกินได้อย่างอร่อย ผักที่เลือกกินกับน้ำพริกมี

ถ้าเป็นผักทอดน้ำพริกต้องไม่หวาน ควรจะเผ็ดนำ เพื่อให้ลดความเลี่ยนของความมันของน้ำมันที่ทอด ส่วนสำคัญที่ทำให้น้ำพริกนั้นเกิดความอร่อยและกินผักได้มากและหลากหลาย

“น้ำพริก” จะเป็นอาหารจานที่ครบรส คือ มีรสจัดจึงทำให้กินผักได้มาก น้ำพริกครกเดียวกัน เช่น น้ำพริกกะปิ ถ้ากินกับผักทอด เช่น ชะอม มะเขือยาว ก็จะได้รสน้ำพริกที่กินมีความต่างจากกินกับผักต้ม เช่น ดอกแค ดอกโสน ต้มราดกะทิ หรือจิ้มด้วยมะระขี้นกต้ม ก็จะได้รสต่างจากมะระขี้นกสด

วิถีของการกินน้ำพริกของคนโบราณ เช่น น้ำพริกกะปิถ้ากินกับผักต้มราดกะทิ น้ำพริกกะปิต้องไม่หวาน ต้องลดน้ำตาล แต่ถ้าผักจิ้มเป็นผักดองต้องลดความเปรี้ยวลง น้ำพริกจึงจะอร่อย เพราะความฉลาดของคนสมัยก่อน ผักที่รสขม เช่น ดอกโสน ดอกขจร ต้องราดกะทิเพื่อลดความขม ในด้านคุณค่าทางโภชนาการ ผักจะมีวิตามินเอ ร่างการจะสามารถใช้วิตามินเอได้ต้องมีไขมัน เมื่อผักราดกะทิร่างกายก็สามารถใช้วิตามินเอได้

น้ำพริกอ่อง จะให้อร่อยต้องกินกับผักสุก เช่น ถั่วฝักยาว ดอกแค ตำลึง ฟักทอง หัวปลี มะเขือพวง ถ้าเป็นผักสดก็จะเป็นยอดกระถิน ถั่วพู มะเขือเปราะ การกินแบบนี้เป็นการกินตามธรรมชาติของผักที่มีในท้องถิ่น น้ำพริกอ่องจะมีสารเบต้าแคโรทีนที่ได้จากมะเขือเทศ และฟักทอง และได้ไลโคบินจากมะเขือเทศ

น้ำพริกตาแดง น้ำพริกหนุ่ม ต้องกินกับผักนึ่ง ผักนึ่งจะมีรสหวาน ผักนึ่งรสจะหวานกว่าผักสดๆ ถ้าใช้ผักนึ่งจิ้ม เช่น เอามะเขือนึ่งมาจิ้มกับพริกหนุ่ม จะลดความเผ็ดของน้ำพริกได้มากกว่าจิ้มด้วยมะเขือสด ทำให้เรากินผักได้มาก และกินน้ำพริกได้อร่อย เช่นเดียวกับน้ำพริกตาแดง

นอกจากกินน้ำพริกกับผัก สิ่งที่กินกับน้ำพริกอีกอย่างคือ แคบหมู ผักที่มีวิตามินเอ ร่างกายสามารถที่จะดูดซึมได้ เพราะได้ไขมันจากแคบหมู ผักแต่ละอย่างจะมีเสน่ห์ในตัวเอง เช่น มะเขือพวงดิบจะมีความมันและขม ถ้าต้มความขมจะลดลง ดอกโสนจะมีความขมและความหวานปะปนกันเมื่อต้ม ยอดแคจะมีความมันและเหนียวเมื่อต้มสุก เช่นเดียวกับดอกแคจะมีความขมปนหวานและนุ่มเหนียว ชะอมลวกจะมันน้อยกว่าชะอมสด ชะอมทอดจะมีกลิ่นน้อยกว่ามีรสต่างจากลวก

ผักหลากหลายชนิดทำให้น้ำพริกครกเดียวกันเกิดรสชาติต่างกัน และทำให้กินผักได้มาก ผักต่างชนิดกันเส้นใยและวิตามินที่มีอยู่ก็ต่างกัน ปริมาณที่มีมากน้อยต่างกัน นอกจากนี้ยังมีสรรพคุณทางยา เช่น ตำลึง ใบตำลึง นอกจากมีเบต้าแคโรทีนแล้วยังมีอินซูลิน

อาจารย์ศรีสมร  คงพันธุ์

ผู้อำนวยการโรงเรียนการเรือนยิ่งเจริญ